Voor de derde keer slapen we in het fijne hostel Colonial House in Quito, we worden weer warm door de eigenaresse ontvangen. Altijd leuk om zo ontvangen te worden. Zondagavond worden we ook weer door de Ecuadoriaanse gewoontes verrast; alle restaurants (inclusief fast food tenten) sluiten om 19.00h. Dit was precies de tijd dat wij iets wilden gaan eten. Gelukkig vinden we nog een internet café/restaurant. En als of het lot er mee speelt krijgen zij problemen in de keuken; ze hebben geen gas of het fornuis is kapot gegaan ofzo, we begrijpen de uitleg niet helemaal. Ze kunnen in ieder geval geen warme maaltijden aanbieden. Ze sturen ons aanvankelijk naar een dure tent, maar omdat wij daar geen zin in hebben denken we even met de kok mee; wat kan hij zonder gas nog maken? We komen uit bij twee prima salades en waarschijnlijk hebben wij ze daarmee nog aan een redelijke omzet geholpen. Toen het probleem met het gas ontstond stuurden ze iedereen weg en na onze 'brain wave' probeerden ze meer salades en broodjes te slijten. Ze waren blijkbaar zelf niet zo creatief.

Maandag moest onze grote shop dag worden. Voor onze trip naar de Galapagos eilanden wilden we graag weer een telelens hebben en daarnaast waren we naar opslagmogelijkheden voor de foto's op zoek. Zonder laptop moeten we de foto's op andere manieren opslaan. We hebben de hele dag gezocht, de lokale bevolking is een meester in het geven van verkeerde instructies en kan geen kaart lezen, en we waren alleen op het gebied van de opslag capaciteit succesvol; de telelens wilde niet lukken. In het hele land is er maar één lens te verkrijgen en deze ligt precies in de andere grote stad; Guayaguil. Ondanks dat men serieus overweegt om de lens per direct op een vliegtuig te zetten, komt de lens nooit op tijd in Quito aan. We gaan dus dinsdag zonder lens op pad, hopelijk zijn de dieren niet schuw en komen ze lekker dichtbij.
Op het brillen front krijgen we wel betere berichten. De opticien heeft vandaag contact gezocht met het hostel in Quito en als het goed is komt de bril dinsdag al in Quito aan. Omdat we 'ochtends vroeg al naar de Galapagos eilanden vliegen, komt het net te laat voor deze trip, maar omdat we in Quito terug keren hebben we daarna als het goed is wel een bril!!

Het vertrek op de luchthaven van Quito was erg rommelig. Het vliegveld is eigenlijk te klein voor het aantal passagiers dat het gebruikt en daarom werkt men op dit moment aan een nieuw vliegveld. Het had eigenlijk een jaar geleden al klaar moeten zijn, alleen is de oplevering vertraagd en wordt het nu pas over twee jaar opgeleverd.

Tijdens het inchecken hadden we gehoord dat onze vlucht 45 minuten vertraagd zou zijn, al was op de luchthaven zelf niets te beleven maar dat was uiteraard geen grote ramp. Wel werd het vervelend toen er om 8.30h (onze eigenlijke vertrektijd) een vlucht naar de Galapagos vertrok, maar met een ander vluchtnummer. Voor de zekerheid toch nog even gevraagd of het toch niet onze vlucht was en dat bleek toch het geval te zijn. In de cabine nog maar even gevraagd en toen DACHT een steward dat we wel mee konden, heerlijke situatie! Uiteindelijk bleek het toch onze vlucht te zijn (tijdens een tussenstop in Guaguijl wijzigde men het vluchtnummer weer naar ´ons´ vluchtnummer) en na 2 uur vliegen waren we op de Galapagos aangekomen. Toen we in Quito opstegen hadden we nog een prachtig uitzicht op de Cotopaxi vulkaan.

De Galapagos eilanden zijn eilanden die na vulkaanuitbarstingen zijn ontstaan en liggen op zo´n 1100 km uit de kust van Ecuador. Het is beroemd geworden dankzij de biodiversiteit, er komen veel diersoorten voor die je nergens anders kunt zien, en dat is uiteraard ook de reden dat wij er zijn. Charles Darwin, waarschijnlijk de beroemdste bezoeker, heeft na verschillende vogels, de Finch in het bijzonder, gezien te hebben de evolutie theorie ontwikkeld.

Met een relatief kleine boot (zo´n 25 meter lang) gaan we in een week tijd verschillende eilanden bezoeken. Omdat de eilandengroep erg groot is en we maar een deel kunnen zien hebben wij er voor gekozen om het noordwesten van de Galapagos te gaan bekijken.

Uiteraard delen we de boot met andere toeristen (totaal zijn we met 14 personen) en het is een erg leuk internationaal gezelschap. Twee Amerikanen, vier Nieuw-Zeelanders, een Ier een gezin uit Belgie (al komen ze niet oorspronkelijk uit Belgie), en een Italiaan. Een van de Amerikanen is een blinde, we vinden het erg knap dat hij ondanks dat hij niets kan zien toch naar de eilanden komt, en daarom is er een extra gids speciaal voor hem aanwezig. Deze gids is fantastisch! Net zoals de rest van de bemanning komt hij van de eilanden en kan er erg boeiend over vertellen. De boot is niet zo heel erg groot, maar wel erg prettig, daarnaast zijn de gidsen ook erg goed. Om de flora en fauna goed te kunnen zien moet je er vaak op uit en dat doen we gelukkig ook. Met kleine rubberbootjes gaan we aan land om de eilanden te bekijken. Gelukkig hebben we dat laatste gemiddeld twee keer per dag gedaan en hierdoor hebben we de eilanden (en de bewoners) fantastisch van dichtbij kunnen zien.

Het eerst half uur hebben we gelijk geluk, we zien niet ver van de boot een walvis met een jong. Wow!! En ook deze keer is het jong weer actief en springt het alle kanten op.

Als we de eerste keer op eiland Santa Cruz aan land gaan lopen we maar een klein stukje over het strand en toch zien we enorm veel dieren. Honderden gekleurde krabben (de Sally Lightfoot Crab), een grote Flamingo, marine iguana´s en heel veel verschillende vogels. Erg goed begin!

De tweede dag gaan op het eiland Genovesa (dit is een van de namen, alle eilanden hebben wel 5 namen en zo staat dit eiland ook bekend als Tower) doorbrengen. Op het eiland zijn verschillende vogelkolonienen te vinden en omdat het broedseizoen is hebben we geluk en zien we veel kleintjes. De gids had ons van tevoren gewaarschuwd dat we de eerste momenten op het eiland overdonderd zouden worden en hij had helemaal gelijk! We willen alle kanten op kijken en overal foto´s van nemen. Omdat de vogels nog nooit door mensen zijn lastig gevallen, zijn niet schuw en kunnen we zeer dichtbij komen. Veel vogels kunnen we hierdoor tot op minder dan een meter benaderen. Op het eiland zijn naast grote kolonies Nazca Boobies ook grote groepen Red foot Boobies te vinden. Dit zijn grote zeevogels, hun neef, de Blue Footed Boobie is dankzij zijn fel blauwe voeten de bekendste Boobie. Het woord Boobie is trouwens afgeleid van het Spaanse woord Bobo wat stom of dom betekent. Ze lopen inderdaad een beetje dom en kijken ook niet erg slim. Wel bijzonder vogels om te zien, zeker als ze een kleintje hebben.

Later in de ochtend gaan we een uurtje snorkelen en zien heel veel mooie vissen, jammer dat we geen onderwater camera hebben.

´s Middags lopen we een rondje op een ander deel van het eiland en zien de volgende vogels (weten helaas niet de Nederlandse namen):

• Nazca Boobies
• Red Footed Boobies
• Great Frigetbird (zal in het Nederlands de grote fergat vogel zijn)
• Swallow-tailed gull
• Yellow-crowned night Heron en de Great Blue Heron
• Short-eared owl (een uil soort die lasig te vinden is)
• Red-Billed Tropicbird (vogel met een prachtige lange staart)
• zelfs de duiven (de Galapagos duif) zijn hier bijzonder

´s Nachts zijn we naar het eiland Marchena in het noorden gevaren. Hier was de zee best ruig en daarom kunnen we ´s ochtends niet snorkelen. I.p.v. daarvan lopen we over het Playa Negra (het zwarte strand). Dankzij de lava is het strand zwart gekleurd, wel is het een fijn zand strand. Hier zien we kleine Marine Iguana´s en de bijzondere Galapagos Hawk. Als we terug op de boot zijn voelen we ons niet lekker, Niels in het bijzonder voelt zich niet zo lekker. Toch zeeziek. We doen het daarom in de middag rustig aan, al is er i.v.m. de ruige zee toch niet zo veel te doen.

De vierde dag begint in het noordelijkste puntje van het grootste eiland, Isabela. We gaan met de bootjes weer aan land en het begint gelijk goed; een Blue Footed Boobie staat ons aan de kant op te wachten. Even later zien we nog een Flightless Comerant (zeevogel die niet kan vliegen) en een Pinguin. Dit is de noordelijkste Pinguin soort ter wereld (de enige op het noordelijk halfrond) en omdat de wateren hier relatief koud zijn en het toch tropisch genoeg is, kun je hier een Pinguin en een Flamingo naast een cactus vinden. Waar vindt je dat ter wereld? In de buurt van een oude basis van het Amerikaanse leger zien we nog tientallen grote Marine Iguana´s. De Amerikanen hadden twee basissen op de eilanden, één dus hier in het noorden van Isabela (dit was een radarstation) en een klein vliegveldje op het eiland Baltra. Dit veld wordt nu als één van de twee luchthavens gebruikt, we zijn er zelf ook geland. Amerika gebruikte deze velden om in de Tweede Wereldoorlog het Panama kanaal beter in de gaten te kunnen houden. Ze waren erg bang dat de Japanners ook hier toe zouden slaan. Uiteraard is het een stukje geschiedenis van de eilanden (één van de weinige stukjes geschiedenis), alleen is het wel jammer dat je de resten nog duidelijk in de natuur terug kunt vinden.

Als we later gaan snorkelen, zwemmen we met een stuk of 5 grote (groene) zeeschildpadden. Wat gaaf is dat, wat een ochtend!
´s Middags varen we naar een andere plek op het eiland en nadat we de evenaar weer overgestoken zijn (een paar eilanden liggen op het noordelijk halfrond) komen we weer een stuk of 3 walvissen tegen. Dit keer een ander soort dan de vorige keer (de eerste keer waren het bultrug walvissen), nu zijn het Bryde´s walvissen. Deze zijn iets smaller, maar wel een stuk langer (ongeveer 20 meter lang). Super!

Onze volgende stop is een baai met tientallen zeeschildpadden en zeeleeuwen. Als we met een bootje rond varen zien we ook Sting Ray´s. Een soort Manta Ray´s maar dan een stuk kleiner. Wat een mooi plekje!
De dag sluiten we in stijl af: als de zon onder gaat komen we een groep Common Dolfins (een dolfijnen soort) tegen. Het zijn geen grote dolfijnen (ruim een meter lang) en springen sierlijk uit het water.

De volgende dag was ongelofelijk, we begonnen de dag op het eiland Fernandina. Tijdens de eerste ´landing´ (zo heet het als we met de bootjes aan land gaan) komen we duizenden Marina Igauan´s tegen. Omdat ze zelf zwart zijn en omdat ze op donker lava zitten, worden deze groepen ook wel ´levend lava´ genoemd. We stappen er bijna op. Verder zien we tientallen zeeleeuwen met kleintjes, we kunnen uren naar die kleintjes blijven kijken. Als we verder lopen zien we een paar Flightless Comerants die een paringsdans uitvoeren. Ze knikken sierlijk met hun kopjes naar elkaar. Super om te zien, zeker omdat ze helemaal niets van ons aantrekken, ook al staan we maar een paar meter bij ze vandaan. Nadat we over enorme lavavelden gelopen hebben komen we bij een viertal zeeschildpadden aan. Ze zijn lekker in één van de baaien aan het zwemmen.

Als we op de boot terug zijn gaan we kort daarna weer snorkelen. Op het land is de biodiversiteit fantastisch en onderwater is dat zeker ook het geval.

We zwemmen deze keer weer met enorme zeeeschildpadden en daarnaast komen er ook nog even een Pinguin en een zeeleeuw kijken. Het lijkt wel of in het Dolfinarium aan het zwemmen zijn. Wat heel bijzonder was is dat we een paar grazende Marine Iguana´s onder water zagen. Deze beesten leven van algen die onder water groeien en daarom gaan ze en paar keer naar zee om te eten; feitelijk dus om te grazen. Ook dit kun je alleen hier zien, waanzinnig!!

Na de lunch vertrekken we weer richting het eiland Isabela (Isabele en Fernandina liggen vlakbij elkaar). We zijn nog maar net vertrokken of we komen een groep Bottle Nose Dolfins tegen. Deze dolfijnen zijn erg groot (ruim 4 meter) en komen op veel plekken in de wereld voor. Vervlogens komen er twee Bryde´s walvissen langs en als klap op de vuurpijl zien we later een bultrug walvis. Dit keer een jong mannetje die flink springt. We zijn blij verrast als de gids er vervolgens voor zorgt dat we de walvis via de kleine rubberbootjes van dichtbij kunnen bekijken. De grote boot schrikt de walvis te veel af en kan daarom niet dichtbij komen. Vanaf de bootjes hebben we een fantastisch uitzicht! Als we op de boot terug komen zijn veel mensen van onze ´walvis´ foto´s onder de indruk. Vervolgens ontstaat er een soort ruilhandel; wij mogen van een aantal mensen hun onderwater foto´s en filmpjes kopieeren en zij kopieeren onze foto´s. Perfecte oplossing!

Op het eiland Isabela zien we het broertje van de Marine Iguana, de Land Iguana. Dit is ook een groot beest, maar is heel anders gekleurd; veel geel en rood. Waanzinnig! Daarnaast komen we ook voor het eerst de reuze schildpad tegen. Dit is zijn gigantische schildpadden die ruim 100 kg kunnen wegen. Wat een dag!!

Op dag 6 vertrekken we redelijk vroeg (rond 6.15h) om met de rubberbootjes een mangrove bos te gaan bekijken. We zijn nog steeds op Isabela alleen nu op een ander punt. Tussen de mangrove zien we weer veel dieren; Pinguins, Blue Footed Boobies, pelikanen, zeeleeuwen, schildpadden en Spotted eagly Rays (weer een soort Manta Ray maar dan kleiner en met witte stippen), Als we terug komen gaan we lekker ontbijten, alle maaltijden op de boot waren super! En tijdens het ontbijt is de boot verder gevaren, zodat wij na het ontbijt weer kunnen snorkelen. De voorafgaande keren dat we zijn gaan snorkelen was het water koud en deze keer was het nog kouder. Ondanks de kou genieten we weer enorm van de schilpadden, de vele vissen, Pinguins en zeeleeuwen.

Nadat we lekker gedouched hebben gaan we weer een lekker een stuk lopen, de boot is inmiddels naar een ander plek op Isabela gevaren. Hier zien we de grootste lavavelden; overal waar we kijken is lava te zien. Gelukkig ook veel dieren; twee Flamingo´s, een Pinguin, wat zeeleeuwen, krabben en twee pelikanen.

Na een nacht slecht geslapen te hebben, de boot voer de hele nacht van Isabela naar het eiland Floreana (ook wel bekend als Santa Maria) en door de motor en de bewegingen van de boot was het lastig om te slapen, gingen we ´s ochtends op het eiland lopen. Hier zagen we weer de reuze schildpad, wel was het deze keer in een soort park. Op het eiland waren de reuze schilpadden uitgestorven. In de 17e en 18e eeuw stond het dier op het menu van menig piratenschip. Deze schildenpadden kunnen een jaar zonder eten en drinken en hierdoor heeft een piraat altijd vers vlees zonder enige moeite. Omdat walvisvaarders dit idee kopieerden was het dier op dit eiland (op andere eilanden leeft het nog in het wild) snel uitgestorven. Via dit programma probeert de natuurorganisatie de schildpadden op het eiland te herintroduceren. Naast de schildpadden staat het eiland bekend als het eerste eiland dat door mensen bewoond werd. Op dit moment wonen er nog steeds mensen, zo´n 150 in totaal. Op andere eilanden, Santa Cruz bijvoorbeeld, wonen er meer, in totaal zo´n 20.000.

In de middag verplaatsen we ons voor de laatste keer, in 4 uur tijd voeren we naar het eiland Santa Cruz. Dit was een saaie trip, al kwamen er gelukkig twee Albatrossen langs. Deze vogels leven voornamelijk in het zuidoosten van de eilanden en daarom hadden we verwacht dat we ze niet zouden zien. Hadden wij even geluk!
Op Santa Cruz kwamen we aan in de grootste haven/stad van de eilanden, Puerto Ayora. ´s Avonds hebben we hier een rondje gelopen, het is een aardig stadje.
Helaas brak de volgende ochtend onze laatste ochtend op de eilanden aan. Op de weg naar het vliegveld waren er nog een aantal leuke dingen te zien en hier zijn we uiteraard even geweest. Het leukste was een bos waar reuze schildpadden leven. We hebben er zo´n een stuk of tien gezien. Weer erg leuk om deze dieren te zien, zeker in het wild!

De vlucht van de Galapagos naar Quito was niet zo spannend, gelukkig lag er wel een zonnebril op ons te wachten toen we in Quito aankwamen. Wow!!

Woensdag 24 augustus vliegen we via Miami naar San Jose (hoofdstad van Costa Rica). Hiermee komt wel een einde aan ons avontuur in Ecuador. Ondanks de beroving hebben we enorm van Ecuador genoten. Het land is erg veelzijdig, heeft over het algemeen erg aardige mensen en de natuur is bijzonder mooi. Aleen zouden we er voor kiezen om een auto te huren als we hier ooit terug komen. Ecuador is één van de landen waar we qua openbaar vervoer het meest beperkt waren. Via een huurauto kun je dit makkelijk ondervangen, wie weet....
Nu we Ecuador verlaten, verlaten we ook Zuid-Amerika. Zoals jullie mogelijk gemerkt hebben, hebben we er erg van genoten. Na de cultuur en het heerlijke eten in het Azie was Zuid-Amerika het continent van de fantastische natuur. Met name gebieden als Patagonie, de Andes en de Galapagos eilanden hebben grote indruk op ons gemaakt. Wat zijn die gebieden mooi! Jammer alleen dat het eten hier minder was (of we waren erg in Azie verwend). Daarom vinden we deze reis ook zo enorm leuk; een super combinatie van cultuur, natuur, mensen en heerlijik eten!! Omdat Nepal al deze factoren heeft, is dat eigenlijk nog steeds ons favoriete land. Misschien kan Costa Rica hier nog iets aan doen. We hebben er in ieider geval erg veel zin in.

Tot dan.

Groetjes,

Lisette en Niels ©