Na het natuurspektakel in de Pantanal komen we in het plaatsje Bonito een ander natuurfenomeen tegen. Het is niet zo groot en indrukwekkend als de Pantanal, maar het is wel erg aardig. Vlakbij het plaatsje loopt namelijk een stroompje met kraak helder water en dankzij het heldere water kun je de onderwaterwereld goed bekijken. Erg leuk en uiteraard willen wij dat ook wel zien. Helaas denken de lokale tour operators dat het stroompje dezelfde economische waarde heeft als bijvoorbeeld een dagje snorkelen op het Great Barrier reef; om twee uur tussen forellen in een mooi meertje te snorkelen durven ze zo’n €100 per persoon te vragen. We wisten dat Brazilië aanzienlijk duurder zou zijn, maar hier passen we voor. Gelukkig kan onze hostel eigenaar ons een goedkoper alternatief aanbieden.; je kunt namelijk met de fiets ook een publiek strandje bezoeken en laten hier nu ook forellen zwemmen. Het strandje ligt zo’n 8 kilometer buiten het stadje en omdat de omgeving niet zo heel erg bergachtig is, is het zo’n half uur fietsen. Heerlijk voor de zondagochtend, ’s middags willen we namelijk de bus naar Foz do Iguaçu nemen.

Net zoals tijdens onze dagen in de Pantanal is het heerlijk weer, blauwe hemel en 30 graden, en na anderhalve maand van koude avonden en nachten in het Andes gebergte is het heerlijk om overdag weer in je korte broek te lopen en ’s avonds zonder jas op pad te gaan. Wel is het op dit moment winter in Brazilië en niet alle Brazilianen delen altijd onze mening; terwijl wij het lekker warm vinden, vinden zij het koud.

Ondanks het koude water, is het strandje een succes; je kunt de vissen erg goed zien en daarnaast zitten we heerlijk aan het water. Omdat we op de terugweg wind tegen hebben en omdat we een paar heuveltjes moeten beklimmen is de terugweg een stukje lastiger. Uiteraard hebben we ook niet de beste fietsen en dat maakt het ook niet makkelijker.

In de middag gaan we dus naar Foz do Iguaçu. Het was een busreis van bijna 24 uur; we vertrokken om 14.30h op zondag en kwamen daar op maandag rond 12.00h aan. Doordat we twee keer over moesten stappen en omdat we ’s nachts ook nog een tijdsgrens overgeschreden zijn viel de reis langer uit. Het uitzicht tussen Bonito en Iguazu was niet zo heel spannend, het is eigenlijk één groot cowboy land met veel veehouderijen.

Wel hadden we deze keer een erg goede bus (zeker in vergelijking met Bolivia) al blijven we ons wel verbazen hoe duur de bussen in Brazilië zijn. Vliegen is bijna net zo duur als de bus, niet te geloven! Wel heeft een nachtbus nog onze voorkeur, op deze manier voorkomen we dat we voor die nacht een (dure) hotel overnachting moeten regelen.

Foz do Iguaçu is de stad naast het Braziliaanse deelse van de Iguazu watervallen; het andere deel ligt in Argentinië. De watervallen van Iguazu zijn de grootste watervallen van Zuid-Amerika en zijn daarom een niet te missen attractie. De stad is dankzij de populariteit van de watervallen groot geworden en hierdoor heeft het weinig karakter. Er zijn bijvoorbeeld geen historische gebouwen of een centraal plein. In Iguazu verbazen we ons weer over de culinaire gewoontes van Zuid-Amerikanen. De Brazilianen zijn helemaal gek van buffet restaurants. Niet alleen zijn er Van der Valk achtige restaurants met een uitgebreid buffet, maar ook pizzeria’s en gerenommeerde gril restaurants werken met een buffet. Dergelijke restaurants bieden het voordeel dat je veel voor een redelijke prijs kunt eten, het grote nadeel is dat je ook hier weinig gezonde dingen kunt krijgen. En laten we net behoefte hebben aan een goede salade of een mooi vegetarisch gerecht. Helaas heeft de gemiddelde Braziliaan hier geen behoefte aan, het lijkt erop dat alleen de 5 sterren hotels dergelijke gerechten aanbieden. Ons budget heeft het in Brazilië al erg zwaar (het zijn de duurste weken uit onze reis) en daarom is er helaas geen ruimte voor een gezonde 5 sterren maaltijd. We maken er maar het beste van. Wel snappen waarom we hier heel veel dikke Brazilianen tegen komen.

We hebben twee dagen (dinsdag gaan we naar de Argentijnse kant en woensdag naar de Braziliaanse kant) voor de watervallen gereserveerd en omdat er voor woensdag slecht weer wordt voorspeld gaan we eerst naar Argentinië. Dit doen we omdat je aan de Argentijnse kant een hele dag over verschillende platformen kunt wandelen en dan is mooi weer wel zo prettig. Vanaf deze platformen kun je redelijk dichtbij de watervallen komen en heb je de meest spectaculaire uitzichten. Op de Braziliaanse kant heb je minder van deze platformen en hierdoor duurt een bezoek minder lang.

Voordat we dinsdag bij watervallen aankomen moeten we eerst langs de verschillende douane posten; ook al blijven we maar een paar uur weg, we verlaten wel een land en betreden vervolgens een ander land. Dit kost uiteraard wat tijd, al zijn we rond 10.00h bij de centrale entree van de watervallen. Zowel Argentinië als Brazilië hebben de watervallen als nationaal park uitgeroepen en daarom moeten wij nu ook entree geld betalen. Als we net binnen zijn hebben we het gevoel dat we in de Efteling i.p.v. in een natuurpark lopen. Er is een (lullig) treintje naar het uiterste deel van het park en daarnaast vind je om de tien meter een souvenir winkel. Zelfs in Machu Picchu of bij de tempels van Angkor Watt hebben we niet zo’n toeristisch gevoel gehad.

We kijken even de andere kant op en laten ons even later door het natuurgeweld overdonderen; wat is dit fantastisch!!! Niet alleen zie je overal watervallen (over een lengte van 2700 meter komt er water naar beneden denderen), het geweld waarmee het water naar beneden komt is indrukwekkend. We hebben allebei inmiddels al veel gezien, maar we zijn echt onder de indruk! Zeker ook omdat de Argentijnen de watervallen met een netwerk van bruggetjes erg toegankelijk hebben gemaakt; je kunt op tientallen meters van de watervallen komen te staan. We lopen de hele dag lekker rond en halverwege de middag gaan we met een speedboot het water op. Dit was ook een super ervaring! Het was niet alleen spectaculair omdat het geen rustig beekje is waar de boot in vaart, maar ook omdat we bijna onder de watervallen voeren. Erg spectaculair, al waren we wel zeik nat. Waanzinnig om het natuurgeweld van dichtbij te zien!

Ook hier is het weer waarschijnlijk lastig te voorspelen, want i.p.v. onweersbuien hebben we woensdag een prachtig blauwe hemel (eigenlijk nog beter als de dag ervoor). Een heerlijke dag om de Braziliaanse kant te bekijken. Ondanks dat je aan de Braziliaanse kant minder dichtbij bij de watervallen kunt komen en een deel van de watervallen ook niet kunt zien, is ook deze kant erg spectaculair. We hebben een super tijd gehad, wat zijn deze watervallen mooi! Echt een hoogtepunt van onze reis, hopelijk zien jullie een beetje in de foto’s terug.

Om van Foz do Iguaçu naar Curitiba te reizen nemen we weer een nachtbus en gelukkig is het deze keer maar een korte rit van zo’n 10 uur en is het ook nog eens een directe verbinding. In Curitiba gaan we een ritje met een trein maken en vanaf deze trein hopen we een fantastisch uitzicht te hebben.

De treinreis is leuk en het uitzicht is mooi, alleen zouden we het niet het mooiste uitzicht van Brazilië noemen. Volgens onze reisgids zou dit wel het geval moeten zijn. Wel is het plaatsje Morretes, hier stopt de trein, erg leuk en dat hadden we niet verwacht.

Zaterdag hebben we lekker door Curitiba gelopen en naast dat deze stad een gezellig centrum heeft, hadden we weer geluk een cultuur festival was niet begonnen. Op verschillende plaatsen stonden er podia en waren er straatartiesten, leuk.

Onze volgende bestemming is Rio de Janeiro. We kijken hier erg naar uit en daarom nemen we ruim we de tijd om de stad te zien.

Tot dan en voor iedereen die ook nog op vakantie mag; fijne vakantie!

Groetjes,

Lisette en Niels ©