Het lijkt een beetje een soap te worden, wij en de boot…. Maandagochtend was het lekker weer en we wilden even boodschappen voor onze boottrip gaan doen. De haven ligt vlak bij ons hostel en het leek ons wel aardig om even een fotootje van de boot te maken. Tot onze verbazing was er geen boot. Omdat we er vanuit gingen dat hij pas ’s middags binnen zou komen maakten we nog een grapje dat we deze ‘bruisende’ plaats nooit zouden verlaten. Voor de zekerheid lopen we toch even het kantoortje binnen en zien daar een meisje druk gebaren. Gelukkig praat ze Engels met de medewerker van de bootmaatschappij (Navimag) en al snel wordt ons duidelijk dat er een probleem met de boot is. Op de terugweg van Puerto Montt naar Puerto Natales is de boot in een storm terecht gekomen en hierdoor moest de boot in één van de fjorden schuilen tot de storm voorbij was. Dit is waarschijnlijk zaterdag of zondag gebeurd en hierdoor komt de boot twee dagen te laat in Puerto Natales aan; vervolgens kunnen we pas woensdagavond opstappen en vertrekt de boot donderdagochtend vroeg.

Dit was even een schok voor ons. Niet alleen kun je nog steeds niets in het dorp doen, maar er gaan ook twee dagen van ons schema in Bariloche af. We hebben voor half mei een vlucht naar Paaseiland vastgelegd en hierdoor kunnen we niet alles blijven uitstellen. Omdat we ons geld van de boot maatschappij terug kunnen krijgen als we de trip annuleren, kijken we kritisch naar de alternatieven.

Omdat we in een uithoek zonder veel transportmogelijkheden zitten, zijn er maar twee mogelijkheden; of 3 dagen bussen via El Calafate in Argentinië (hier zijn we al twee keer eerder geweest) of een dure vliegreis. Met drie dagen bussen winnen we niet zo heel veel tijd en omdat de vlucht pas op woensdag beschikbaar is én erg duur is, laten we ook deze optie onbenut. Niet alleen omdat de alternatieve niet echt aantrekkelijk zijn, maar ook omdat de boottrip echt bijzonder moet zijn kiezen we er voor om toch twee dagen te wachten.

Om er zeker van te zijn dat Navimag de boot niet compleet annuleert als er veel annulering zijn (mogelijk kunnen of willen veel mensen niet wachten), gaan we ’s middags terug naar het kantoor om hier duidelijkheid over te krijgen. Gelukkig moet er ook veel vracht richting het noorden en hierdoor zal de boot altijd uitvaren, al zegt hij er gelijk bij dat er geen garanties zijn; het weer kan immers nog roet in eten gooien. We spreken met de medewerker (Oscar) af dat we elke dag even langs komen om de laatste ontwikkelingen te horen, we hebben toch weinig anders te doen. Hij heeft wel humor en zegt dat hij elke dag de koffie klaar zal zetten.

Bij het kantoor komen we meer ‘lotgenoten’ tegen. In het begin waren mensen erg boos en teleurgesteld, maar ook zij zien in dat er weinig alternatieven zijn en uiteindelijk moet iedereen wel een beetje om de situatie lachen. Waarschijnlijk zullen we elkaar elke dag bij het kantoortje zien.

Later op de dag worden we nog door de eigenaar van ons vorig hostel verrast. Hij is inmiddels beter en komt zijn verontschuldigingen voor de hele situatie aanbieden. Hij heeft zelfs een mooie fles wijn en chocolade meegenomen, super aardig. De dag wordt steeds beter, het weer wordt ook zelfs beter. Omdat de eigenaar goed Engels spreekt kon hij ook uitleggen wat er precies is gebeurd. Zijn vrouw spreekt alleen Spaans en omdat ons Spaans verre van vloeiend is, was er toch sprake van een taalbarrière en begrepen we sommige details niet. Blijkbaar hadden de andere gasten niet alleen toiletpapier doorgespoeld, maar waarschijnlijk ook een krant en mogelijk ook een fles!! Niet te geloven wat mensen allemaal doen. De loodgieters hadden de ruim 2 dagen nodig om de blokkade te verhelpen.

Omdat we toch tijd zat hadden en wilden voorkomen dat we de trouwste bezoekers aan het lokale museum zouden worden, gaat Lisette dinsdag lekker uitgebreid naar de kapper en hebben we o.a. geregeld dat we in Peru een alternatieve Inca track kunnen doen.

Aan het eind van de ochtend komt op woensdag eindelijk de boot de haven binnen varen. We gaan toch nog even bij Oscar langs om te horen of alles nog steeds volgens plan verloopt en hij verzekert ons dat alles in orde is. Om dit te bevestigen geeft hij alvast ons onze boardingcards. ’s Middags kijken we voor het eerst sinds 6 maanden weer volledig een voetbal wedstrijd, Real Madrid – Barcelona. Spectaculaire wedstrijd (zeker met het enthousiaste Chileense commentaar, zelfs Lisette vond het leuk om deze wedstrijd te kijken.

Na het eten stappen we dan echt aan boord van het schip. Het is een flinke boot al is dit meer een vrachtboot dan een volledige passagierschip. Hierdoor hoeven we het schip niet met heel veel mensen te delen, totaal zijn er zo’n 50 mensen (dit inclusief vrachtwagen chauffeurs). Net zoals vorige week hebben ze het ‘kleinere’ schip ingezet (eerst was verteld dat het grotere schip op een andere route werd ingezet, maar aan boord hebben we via foto’s gezien en gehoord wat de echte reden was; eind januari heeft het schip namelijk een eiland geramd en daardoor grote schade opgelopen). We hebben hierdoor zelfs een up-grade gehad. We hadden een gedeelte kamer met 4 personen gereserveerd (zonder raam) en zouden de badkamer met nog meer mensen moeten doelen. Omdat deze vrachtboot dergelijke kamers niet heeft, krijgen we een kamer die we wel met 2 andere mensen moeten delen, maar die wel een eigen badkamer en een raam heeft.

De andere mensen zijn een Nederlandse (al is ze in Zuid-Afrika geboren en woont ze inmiddels in Australië) en een Australiër. Aardige mensen, al hebben we het met de andere mensen aan boord ook erg getroffen.

De volgende ochtend worden we wakker met een spectaculaire zonsopkomst en rond 8.00h komt eindelijk het moment waar we dagen naar uitgekeken hebben; we verlaten de haven van Puerto Natales.

In het begin is de wind niet zo krachtig, maar als de boot eenmaal op snelheid stormt het rond de boot. Volgens een medewerker waait het met een gemiddelde snelheid van zo’n 100 km/h, al komen uitschieters ruim boven deze snelheid ook vaak voor.

Na een uurtje komen we bij een zeer nauw gedeelte terecht, dit is uiteraard erg spectaculair. Daarnaast zijn er ineens twee regenbogen aan de hemel; eentje is zelfs helemaal rond. Goed begin van de dag! Helaas was dit gelijk ook het beste uitzicht van de dag; de rest van de middag hangen de bergen voornamelijk in de mist en wolken. Overdag lezen we wat en kijken een filmpje. Opvallend genoeg vervelen veel mensen zich, ze hadden waarschijnlijk verwacht dat ze de hele dag vermaakt zouden worden.

Vrijdagochtend is het goed weer en als we een korte stop bij het plaatsje Puerto Eden (gehucht van tien huizen en alleen per boot bereikbaar en daarom maken we hier een stop) maken hebben we weer een fantastisch uitzicht.

’s Avonds denken we walvissen gezien te hebben, al was het erg ver weg en hierdoor zijn we niet erg zeker van onze zaak. Ze komen normaal gesproken wel in deze wateren voor.

Hoe noordelijker we komen, hoe minder sneeuw we vervolgens zien. Uiteraard vinden we dit wel jammer, al krijgen we hierdoor wel beter weer.

Zaterdag, Koninginnedag, is de beste dag van onze boot trip; er is bijna geen wolkje aan de hemel. Op sommige momenten mag je de brug binnen lopen en ’s ochtends komen we daar onze gids tegen. Gids is misschien niet het beste woord, maar deze man begeleidt de gasten gedurende de trip en kan ook nog wat over de omgeving vertellen. Aardige vent (is super enthousiast over zijn werk en de omgeving) en op de brug vertelt hij van alles over de omgeving. We zijn verbaast als we horen dat hier in de omgeving ook nog redelijk wat vulkanen zijn, later in de ochtend zien we er zelfs één; de Maca vulkaan. Hij weet ons ook nog te vertellen dat één van de actieve vulkanen in de omgeving (helaas was het donker toen we langs de vulkaan voeren), één van de reden is dat het in Quensland (Australië) begin dit jaar zoveel geregend heeft. En ook dat de koude december maand in West-Europa is door de vulkaan in IJsland (die met die mooie lange naam) veroorzaakt is. Interessant verhaal.

Uiteraard hebben we ons ook voor Koninginnedag een beetje verkleed, zie de foto’s. Men werd wel een beetje zenuwachtig toen ze ons de hele dag zo zagen rond lopen….

Het blijft de hele dag super weer en we zijn dus veel buiten, heerlijk. ’s Avonds zien we weer walvissen, deze waren dankzij het mooie weer beter te zien.

Zondagochtend komen we in Puerto Montt aan (eindbestemming van onze boot trip) en omdat dit een saaie stad is reizen we gelijk naar Bariloche (officieel San Carlos de Bariloche) in Argentinië door. Weer gaan we naar de andere kant van de Andes en omdat het vandaag ook super weer is, zien fantastisch mooie bergen. Ook dit gebied is weer prachtig, gelukkig blijven we hier lekker een aantal dagen om alles te bekijken.

Tot dan.

Groetjes,

Lisette en Niels ©