We hadden niet veel van Luang Nam Tha verwacht en dat was niet ten onrechte, het is een slaperig stadje waar weinig gebeurt. Voor ons is het een plekje om een dagje praktisch te zijn; bus ticket naar Thailand te regelen, was te doen, enz. En Niels gaat voor € 0,80 naar de kapper, lekker kort voor het warmere weer in Thailand.

Eén van de grotere toeristische attracties in de omgeving is het maken van een trekking, maar omdat we bang zijn dat de omgeving en de trekking in het algemeen (in vergelijking met onze vorige trekking) minder zal zijn gaan we hier niet wandelen. Daarnaast willen we graag snel naar Thailand om Ellen, een hele goede vriendin, van ons te ontmoeten.

Laos was een fantastische ervaring en we hebben er met veel plezier een maand rond gereisd. De natuur in Laos, met name in het noorden, was voor ons het hoogtepunt, daarnaast zijn de mensen erg vriendelijk en is het een erg avontuurlijk land. Het is grappig om te zien hoe je zaken in Laos gaat waarderen als we in Thailand aankomen. We ervaren de overgang als een cultuur schok, wat een verschil! Laos en Cambodja zijn de armste landen van Zuidoost Azië en zonder dat we het eigenlijk in de gaten hadden, hebben we ons aan deze omstandigheden aangepast. We dachten dat dorpen alleen maar uit bamboe hutjes met een rieten dak bestonden, maar in Thailand zien we direct dorpen van steen en cement. We moeten bijna drie keer kijken. Daarnaast is de infrastructuur goed op orde, zien zelfs voor het eerst in 2 maanden weer een 4 baansweg. Verder zien we overal verlichte reclameborden en andere verlichting langs de weg. Dit hebben we ook in maanden niet meer gezien. Cambodja en Laos zijn geen ontwikkelingslanden, maar de overgang naar Thailand was dus enorm.

Een ander verschil is het klimaat. In het noorden van Thailand is de vochtigheidsgraad veel hoger en daardoor voelt het veel warmer aan. Met name in de avond koelt het amper af, dit terwijl we in Laos ’s avonds soms een trui nodig hadden.

Uiteraard gaan we ook dingen uit Laos niet missen. De reis van Luang Nam Tha bewees dit weer eens. Allereerst hebben de Laotianen een zeer zwakke maag en op het moment dat ze in een bus zitten en maar een berg zien, worden er plastic zakjes uitgedeeld. We dachten eerst voor afval, maar al snel werd ons duidelijk dat dit voor de maaginhoud bedoeld is. Ze doen het heel discreet, maar de lucht in de bus wordt er niet beter op. Zaterdag toen we van Luang Nam Tha naar de grens reisden moest een man zelfs twee keer overgeven.

Een ander ding is de super relaxte houding van de Laotianen. Op sommige momenten hebben we het niet als een groot gebrek ervaren, maar die luie houding kan je ook tegen gaan staan. Bij de grens moesten we van bus wisselen en helaas hadden we op een kwartier na de bus gemist, gevolg 4 uur wachten! Uiteraard erg vervelend en makkelijk te voorkomen door een half uur eerder uit Luang Nam Tha te vertrekken. We probeerden dit laatste als tip mee te geven, maar ze wilden het niet snappen of hadden er geen zin in. De mensen die de volgende keer deze rit gaan maken, hebben zeer waarschijnlijk hetzelfde probleem. Erg onhandig.

Tijdens het wachten maakten we wel een leuk praatje met de Thaise bus bestuurder. Hij is onder de indruk van Niels zijn lengte en vindt dat Niels als Thais bokser aan de slag moet gaan. Hij is van mening dat Niels met zijn lengte iedereen verslaat en hij vindt het geen probleem om zijn manager te worden. We hebben erg gelachen.

Na een lange dag van ‘bussen’ en wachten kwamen we dan eindelijk rond 21.30h bij het guest house van Ellen in Chiang Mai aan. Echt leuk om haar weer na 4 maanden weer te zien!! Zelf is voor 6 weken door Thailand aan het reizen en we reizen dus graag een tijdje met haar mee.

Chiang Mai is een grote toeristische plaats in het noorden van Thailand. Het centrum is een groot vierkant dat voor een deel door muren wordt omringd. Het heeft verschillende barretjes en is daardoor erg gezellig. Voor het eerst sinds maanden kunnen we ’s avonds even een drankje in de stad gaan doen, in Laos en Cambodja is er vaak na 21.00h niet veel meer te doen. Dat is weer het voordeel van een toeristische plek.

Zondag gebruiken we om een beetje rond te kijken en om onze plannen voor de rest van de week te maken. Ellen wil graag terug naar het zuiden van Thailand, ze heeft aan het begin van haar vakantie een duikcursus gedaan en wij zitten voor het eerst sinds ons vertrek uit Nederland met een luxe probleem; we hebben te weinig tijd voor al onze plannen.

In de maart willen we namelijk drie landen (Thailand, Maleisië en Singapore) gaan bezoeken. Omdat we in Singapore alleen voor de vlucht naar Sydney overstappen zijn het er eigenlijk maar twee, maar deze landen zijn wel erg groot. Waarom kiezen we er niet voor om langer in Azië te blijven, we hebben toch nog zo’n 8 maanden, zullen jullie je mogelijk afvragen? Omdat we ook graag naar Patagonia in Argentinië willen en omdat het daar binnenkort winter wordt en reizen vervolgens erg lastig is, willen we begin april de oversteek naar Zuid-Amerika gaan maken. Dat is dus een bewuste keuze geweest. Door bijvoorbeeld ook de Filipijnen, China en Mongolië aan ons reisschema toe te voegen hadden we ook een jaar in Azië kunnen reizen. Maar omdat Zuid-Amerika ons ook heel bijzonder lijkt, hebben we besloten om ongeveer 5 maanden in Azië te blijven, 5 maanden in Zuid-Amerika en om de laatste twee maanden in Costa Rica en Canada door te brengen.

Kortom in maart moeten we dus keuzes gaan maken. Om tijd te besparen besluiten we om deze keer om binnen Thailand van noord naar zuid te vliegen. Als budget reiziger zijn we daar niet zo blij mee, maar we gaan vervolgens wel zo efficiënt mogelijk met onze tijd om en daar ligt nu onze prioriteit. Gelukkig heeft een reisbureau in de stad een ideale combi; we vliegen naar Bangkok en gaan vanuit hier met een auto verder. Een stuk goedkoper dan een ticket naar het zuiden en als het goed is kunnen we in één dag naar Ko Chang (een klein Bounty eilandje in de Indische Ocean) reizen. Dit wordt dus het plan voor dinsdag, eerst nog even Chiang Mai. Naast trekking in de omgeving zijn massages en kook cursussen de toeristische attracties in Chiang Mia; we gaan het allebei doen. Ellen en Lisette laten zich zondagmiddag in olie in smeren en omdat Niels een beetje last van nek heeft, laat hij dat gebied los masseren. De dames vinden het helemaal geweldig, Niels is iets minder enthousiast. Omdat naast zijn nek ook zijn rug en zijn benen zijn gemasseerd en ook nog zijn rug is gekraakt, merkt hij niet veel verbetering. Was wel een leuke ervaring. ’s Avonds hebben we de zondag markt van Chiang Mai gelopen en deze is echt enorm. Het is met een grote jaarmarkt in Nederland te vergelijken.

Maandag hebben wij een Thaise kookcursus gedaan en Ellen is een dagje met een olifant op pad geweest. We hebben allemaal een super dag gehad.

Wij hebben in totaal 8 Thaise gerechtjes gemaakt; van gefrituurde vis koekjes tot een kokos garnalen soep. Uiteraard hebben we onze gerechtjes zelf mogen proeven; was fantastisch! Uiteraard zijn jullie straks welkom om het resultaat te komen proeven.

Maandagavond wilden we even met de mensen die Ellen op haar olifantentrip had ontmoet een drankje gaan drinken en omdat het vliegtuig dinsdagmorgen om 7.00h vertrok willen we het niet te laat maken. En dat laatste was niet helemaal gelukt; rond 1.30h waren we thuis. Wel een erg gezellige avond gehad. Weer leuke mensen uit Engeland, Canada en Duitsland ontmoet.

Dinsdagmorgen zijn we na ongeveer 3 uur slapen niet echt fris en fruitig. Wel hebben we een super vlucht en op de luchthaven van Bangkok worden we keurig zoals afgesproken door iemand opgehaald. Helaas komen we er na een paar uur achter dat het niet mogelijk is om binnen één dag naar Ko Chang te reizen. Het reisbureau dacht dat het vanaf Bangkok 3 ½ uur rijden was, maar met alle goede wil in de wereld kan de chauffeur de 600 km nooit in 3 ½ uur afleggen. We komen daarom twee uur te laat aan. We blijven daarom vanavond in het havenplaatsje slapen en gaan morgen (woensdag) rond 9.00h een nieuwe poging wagen.

Wat ons wel direct opvalt zijn de groene bossen in het zuiden van Thailand, in het noorden zijn de bossen, i.v.m. droog seizoen, een stuk minder kleurrijk. Later in de avond weten we hoe dat komt. Voor het eerst in 3 maanden regent het!! Gelukkig maar voor een uurtje, zal mogelijk in het tropische gedeelte van Azië bijna dagelijkse gaan gebeuren.

Volgende keer zullen we uitgebreid over Ko Chang schrijven, maar omdat dit eiland geen elektriciteit en dus ook geen internet heeft kan het even duren. We willen na dit eilandje nog een ander eiland in de omgeving bezoeken en hier willen o.a. gaan duiken, snorkelen en/of gaan zee vissen. Even kijken wat er allemaal mogelijk is. Vervolgens gaan we Thailand langzaam alweer verlaten.

Tot dan.

Groetjes,

Lisette en Niels ©