Na een leuke bootreis vanaf Chau Doc naar de grens en een stuk minder leuke busreis vanaf de grens naar Phnom Penh zijn we zaterdagmiddag in de hoofdstad van Cambodja aangekomen.

We hadden verwacht dat er weinig verschillen tussen Vietnam en Cambodja zouden zijn en dat hadden we mis. Wat allereerst opvalt zijn de vele grote en dure auto’s, bijna alle dure merken komen wel langs. Met uitzondering van Hanoi en Ho Chi Minh kwamen we in Vietnam bijna nergens dure auto’s tegen. En omdat Cambodja één van de armste landen in Azië en zelfs van de wereld is, verwacht je dat niet; de verschillen tussen arm en rijk zijn hier enorm! We zien bijvoorbeeld ook veel bedelaars.

Een ander groot verschil is het gebruik van de lokale valuta. Beide landen hebben hun eigen munteenheid en ondanks dat de Cambodjaanse Riel meer waard is dan de Vietnamese Dong , worden er in Cambodja voornamelijk met Amerikaanse Dollars betaald. Ook kleinere aankopen. Het is duidelijk dat Cambodjanen weinig vertrouwen in hun eigen valuta hebben. We stonden dan ook raar te kijken toen zelfs de pinautomaat Dollars i.p.v. van Riel gaf. We hopen dan ook dat de euro/dollar verhouding de komende paar weken gunstig voor ons blijft.

Zondag hebben we de stad verkent. Het is een grote maar wel interessante stad. Het is duidelijk dat het belangrijkste geloof (Boeddhisme) erg belangrijk voor de Cambodjanen is. Op verschillende plaatsen staan prachtige tempels, verder komen we overal in de stad monniken tegen. Het Boeddhisme is ook een belangrijke religie in Vietnam, maar daar uiten ze het veel minder. We hadden het idee dat de Vietnamezen hun geloof voornamelijk gebruiken om de zakelijke goden gunstig te stemmen; in winkels en kantoren stonden meer Boeddha beelden dan in andere delen van het land. Het lijkt er op dat de Vietnamezen meer bijgelovig dan gelovig zijn.

Rond de middag bezoeken we de Killing Fields. Op de Killing Fiels heeft het Rode Khmer regiem van Pol Pot van april 1975 t/m januari 1979 ongeveer 20.000 mensen vermoord. In heel Cambodja zijn er in die jaren 3 miljoen mensen vermoord. Iedereen die niet mee werkte of een bedreiging voor het regiem was (deze laatste categorie werd erg ruim genomen) werd vermoord. De plek is erg indrukwekkend, je kunt je niet voorstellen wat daar gebeurd is. We zien een aantal massagraven (sommige moeten nog geopend worden) en alle schedels en andere botten uit deze graven zijn in een monument verwerkt. Dit laatste klinkt misschien luguber, maar we zullen een foto op de site plaatsen; het is erg netjes gedaan. Verder is er een klein museum waar foto’s uit die tijd tentoongesteld worden. De Cambodjanen gaan met veel respect met deze donkere bladzijde in hun geschiedenis om.

Terug in Phnom Penh (de Killing Fields liggen zo’n 15 kilometer buiten de stad) bezoeken we het Koninklijk Paleis en de zilveren Pagode. Beide zijn erg mooi. ’s Avonds hadden we bij een erg leuk Cambodjaans restaurant gegeten. Het eten was fantastisch, al hadden we niet in de gaten dat het best een luxe tent was. De prijzen op de menu kaart vielen erg mee, dit is veelvuldig een graad meter voor ons, maar de porties waren erg klein. In feite was het meer een Cambodjaans tapas restaurant, via meerdere gerechtjes stel je een menu samen. Erg leuk concept, maar omdat er aardig wat gerechtjes nodig zijn om een maaltijd samen te stellen gaat het helaas ons budget te buiten. Omdat we wel nog trek hadden zijn we nog op zoek gegaan naar een straattentje. We zijn met straattentjes in Vietnam begonnen en het eten is er altijd fantastisch, daarnaast is het erg goedkoop. De Cambodjanen hebben naast een wok ook een barbecue aan de keuken van een straattentje toegevoegd en dat is een succes! Wederom geen idee wat we gegeten hebben, maar het smaakte weer super. Verder hadden we een fantastische ambiance. We zaten aan één van de grote pleinen van Phnom Penh en voor ons waren grote groepen mensen aan het line dansen, echt leuk om te zien. Kortom een zeer geslaagde eerste dag in Cambodja.

Maandagochtend hebben we Phnom Penh weer verlaten en zijn we naar Koh Kong gegaan. Koh Kong is een stad in het zuiden van Cambodja en het is sinds een paar jaar pas echt door toeristen ontdekt. Net zoals elke toerist zijn wij uiteraard ook naar die unieke plekjes op zoek. Het plaatsje ligt erg mooi aan een rivier en via die rivier kun je na een korte boot trip op zee uit komen. Dit hebben we dinsdag dan ook gedaan. Onder begeleiding van een Franse gids zijn we eerst naar een mangrove bos gegaan en vervolgens hebben we vissersdorpje bezocht. Dit vissersdorpje krijgt pas sinds twee jaar toeristen op bezoek en hierdoor reageren de mensen nog echt enthousiast en spontaan, de kinderen waren in het bijzonder erg leuk. Na dit dorpje zijn we naar een eilandje door gevaren. Op het eilandje had je een Bounty strandje; heerlijk om een middagje te snorkelen en te relaxen. Met ruim 30 graden en geen wolkje aan de lucht hadden we ook het meest perfecte weer. Het snorkelen was niet zo mooi als bijvoorbeeld in Jordanië of Australië, maar hebben toch een fantastische dag gehad.

Omdat Koh Kong niet veel meer te bieden heeft zijn hebben we het plaatsje de volgende dag weer verlaten. Eigenlijk waren we van plan om verder langs te kust te trekken, maar omdat Koh Kong zo leuk en toch wel een beetje uniek was, waren we bang dat de andere plaatsen tegen zouden vallen. Deze plaatsen krijgen al langer toeristen en zijn daardoor minder uniek. We hadden daarom besloten om naar Siem Reap te gaan. Siem Reap is de tweede stad van Cambodja en je gaat er naar toe om de grootste attractie van Cambodja te bezoeken; de tempels van Ankor Wat.

Ondanks dat er één directe nachtdienst naar Siem Reap is, kiezen we er toch voor om via Phnom Penh te reizen. Het schijnt namelijk voor te komen dat de chauffeurs op de nachtbussen in slaap vallen en dat is uiteraard niet handig. Daarnaast willen we in Phnom Penh nog graag een bezoek aan de S-21 gevangenis brengen. Wees maar niet bang, we hebben geen verkeerde vrienden gemaakt, maar de S-21 gevangenis is de plek in Phnom Penh waar het Rode Khmer regie mensen martelde om verklaringen te krijgen. Hierna werden de ‘gevangenen’ na de Killing Fiels gebracht om vermoord te worden. Wederom weer een indrukwekkend bezoek; vooral het zien van de ‘cellen’ en de marteltuigen. Je zag bijvoorbeeld grote waterbakken waar mensen in werden vastgebonden. Een andere bezoeker maakte een erg treffende opmerking: ‘het lijkt Abu Ghraib wel’. Helaas wordt de geschiedenis op sommige plaatsen in de wereld nog steeds herhaald.

Donderdag zijn we uiteindelijk dan toch naar Siem Reap gegaan. Het is een leuk plaatsje, al zou het zeer waarschijnlijk in deze grote niet bestaan hebben als de tempels niet om de hoek lagen. In het volgende verslag zullen we hier uitgebreid op terug komen, al zullen we zeker proberen om dat verslag iets korter te maken.

Tot dan.

Groetjes,

Lisette en Niels ©