Omdat we de Imperial City van Hue nog graag wilden zien hebben we dinsdagmiddag de bus naar Hoi an genomen. De Imperial City is vergelijkbaar met de Verboden Stad in Beijing. In de 18^e en 19^e eeuw was het een stad waar de keizer van Hue woonde. Omdat de Amerikanen een deel van stad plat gebombardeerd hebben heeft het helaas een deel van zijn schoonheid verloren. Wel is de stad nog steeds het bezoeken waard. De Vietnamezen hebben een aantal panden gerestaureerd en dat is met wisselend succes geweest aantal panden zijn fantastisch gelukt, andere wat minder.

We hadden Hue net op tijd verlaten, we zaten net in de bus en toen begon het heftig te regenen.Hue en Hoi an liggen zo’n 200 kilometer uit elkaar en omdat het verkeer in Vietnam chaotisch kan zijn duurt de trip ongeveer 4 uur. Hoi an heeft een oud centrum dat door Unesco beschermt wordt en het is een fantastisch leuk binnenstadje. Het heeft prachtige oud Aziatische huizen en omdat het aan een rivier ligt, ook een mooie haven. We hebben woensdag de hele dag hier rond gelopen.

Naast een leuke binnenstad heeft het ook erg leuke restaurantjes en cafétjes, het is daardoor ook een van onze favoriete plekjes in Vietnam. Ongeveer 5 kilometer buiten Hoi an ligt ook nog een mooi strandje. Aan het eind van de middag hadden we weer twee fietsen gehuurd en zijn we lekker naar het strand gegaan. Het was bijna niet mogelijk, maar deze fietsen waren nog slechter dan de fietsen in Tam Coc. Het strand was heerlijk; weinig andere toeristen, alleen konden we niet zwemmen. De temperatuur was geen probleem, de zee was te ruig.

Hoi an staat verder bekend om de mogelijkheid om redelijk goedkoop kleding te laten maken. Omdat we weinig tot geen ruimte in onze rugtassen hebben hadden we eigenlijk niets nodig, maar uiteraard hebben we wel even gekeken. Niels had weinig zin om in 25 graden maat kostuums te passen en voor heren was er verder weinig keuze. Lisette had wel een leuk jurkje gezien alleen was het erg duur en de tailor had geen zin om de prijs te verlagen. Volgende keer beter.

Donderdag hebben we de tempels van My Son bezocht. Deze tempels zijn door de mensen uit Java in de 2^e eeuw gebouwd, de Fransen hebben ze vervolgens in 1900 weer herontdekt. Omdat de Noord Vietnamezen de jungle rond de tempels als schuilplaats gebruikten, hebben de Amerikanen ook hier helaas een groot deel van het complex met de grond gelijk gemaakt. Er staan nog een aantal tempels overeind, maar de glans is helaas verloren gegaan.

Aan het begin van de avond hebben we weer een nachtbus naar Nha Trang gepakt. Nha Trang is een stad zo’n 500 kilometer ten zuiden van Hoi an. Je gaat er voor het strand naar toe, de stad heeft voor de rest niet zo heel veel te bieden. Er staan al veel hoge flatgebouwen en er worden op dit moment nog een aantal gebouwd en de stad heeft hierdoor zijn charme verloren.

Omdat veel slapen in een nachtbus niet haalbaar is, hadden we bedacht dat we vrijdag lekker op het strand bij konden komen. Waarschijnlijk had iemand bepaalt dat we genoeg geslapen hadden, want het werd uiteindelijk verstoppertje spelen met de regen. Af en toe regende het en op die momenten schuilden we bij een strandtent. Het regende vaak maar 10 minuten, maar na verschillende keren heen en weer gelopen te hebben waren we dit spelletje toch wel zat. In de zee bij Nha Trang liggen een aantal kleine eilandjes en bij deze eilandjes kun je goed duiken en snorkelen. We hadden dat graag gedaan, maar helaas is de zee te ruig en is niet slim op de zee op te gaan. Niet alleen is de kans erg groot dat je zeeziek wordt, door de stroming zie je onder water vrij weinig. Omdat er voor zaterdag vergelijkbaar weer werd voorspeld, zijn we zaterdag naar Da Lat vertrokken.

Omdat dit een relatief kort reisverslag is, is er nog ruimte voor wat andere zaken. We zijn inmiddels ruim twee maanden onderweg en het bevalt ons nog steeds erg goed. Vietnam is leuk land, het heeft voor iedereen wel iets te bieden; de fantastische sfeer van Zuidoost-Azië, aardige mensen, bergen, mooie stranden, heerlijk eten en nog veel meer. Als je hier een maandje rond reist heb je gelijk veel van Zuidoost Azië gezien, bijna alle facetten van Zuidoost-Azië komen voorbij. Praktisch gezien is ook een heerlijk land; het reizen gaat prima en het is ook een erg veilig land. Soms kan de taal een probleem zijn, de Vietnamezen spreken over het algemeen slecht Engels.

Vergelijkbaar met India, worden toeristen pas sinds de jaren negentig in het land toegelaten. Ook hier kun je duidelijk zien dat de Vietnamezen eigenlijk geen idee hebben wat de toeristen willen. Landen als Thailand ontvangen toeristen al tientallen jaren en zijn goed op de wensen van toeristen ingericht. De Vietnamezen gaan uit van hun eigen wensen en die conflicteren soms met de wensen van de (Westerse) toeristen. Een mooi restaurant is volgens een Vietnamees een rij tafels met plastic stoelen, het liefst met een grote TV. Als we dan uitleggen dat we graag meer van sfeer en authentieke meubels houden, vinden ze ons ouderwets. De Vietnamezen hebben veel te bieden en de komende jaren moeten ze gebruiken om hun eigen identiteit te ontwikkelen. Een ander probleem is corruptie. Volgens internationale lijstjes is het land net zo corrupt als Nigeria. Gelukkig hebben we er weinig van gemerkt, al werden we er wel een paar keer mee geconfronteerd.

Economisch gezien groeit het land met tientallen procenten per jaar en het land kan de snelheid van deze ontwikkelingen bijna niet bijhouden. Iedereen wil graag een brommer i.p.v. een fiets, maar de wegen worden niet aangepast. Dergelijke zaken maken het land interessant. Vergelijkbaar met mensen die hier 5 jaar geleden zijn geweest, zullen wij het land over 5 jaar waarschijnlijk niet meer herkennen.

Op dit moment zitten we in Da Lat en dit is een plaats die een paar honderd kilometer ten zuiden van Nha Trang ligt. Het ligt in de bergen en zijn we lekker actief geweest, in een volgend verslag zullen we hier uitgebreid op terug komen. Dinsdagochtend gaan we door naar Ho Chi Minh City (ook bekend als Saigon) en na Ho Chi Minh gaan we naar de Mekong Delta. Volgend weekend vertrekken we vanuit de delta richting Cambodja en gaan we Vietnam weer verlaten.

Tot dan.

Groetjes,

Lisette en Niels ©