Leuk dat jullie allemaal nog steeds zo enthousiast over onze verhalen en foto’s zijn. Jullie hebben geen idee hoe leuk het is om de reacties op de site te lezen!! Nogmaals bedankt!

Omdat we overdag van Mount Abu naar Jaisalmer zijn gereisd konden we deze keer goed zien hoe het landschap veranderde. Eerst een landschap met bergen en nog wat bosjes en andere groene vegetatie; in Jaisalmer zag je duidelijk dat we in de woestijn waren aangekomen; veel zand en dorre vegetatie. Daarnaast was het mooi om te zien hoe de lokale bevolking zich qua huisvesting aan deze omstandigheden aanpaste; eerst lemen huisjes rond Mount Abu, in de woestijn wonen mensen meer in rieten huisjes. Het was duidelijk, we waren in de woestijn aangekomen, de Great Thar Desert om precies te zijn.

Jaisalmer heeft ook een mooi groot fort en, in tegenstelling tot andere forten, was dit ook bewoond. Ongeveer 5000 mensen wonen er samen gepropt in kleine mooi versierde huisjes. Erg mooi om te zien en ook dit fort had weer unieke details; forten en paleizen blijven nog steeds leuk. Het is alleen jammer dat de Indiërs het fort niet beter onderhouden en exploiteren. Als een dergelijk fort in Europe zou staan zou het zeer waarschijnlijk auto (inclusief motoren en tuk tuks) vrij worden gemaakt. In India is men niet bekend met het begrip auto vrij centrum. Dit is zowel een kracht als een zwakte. De cultuur van het land komt in deze chaos perfect tot uiting (en daar kom je als toerist toch ook voor), maar als European stoor je ook vaak aan de auto’s en motoren. Niet alleen is de echte koe heilig in India, de andere heilige koe (motors horen hier absoluut bij) is ook heilig. Voor iedere kleine trip pakken ze bij voorkeur de motor. Een wandeling door de straatjes staat dankzij de auto’s en motoren als snel gelijk aan een wandeling op de A16, er is totaal geen respect voor de wandelaar. Gelukkig ligt de snelheid redelijk laag en zal het niet zo snel misgaan, maar je zit niet op die voertuigen (en vooral al dat harde getoeter) te wachten.

We hadden dus een leuke ochtend in de stad, omdat we ’s avond pas rond 23.00h met de trein richting Jodhpur zouden vertrekken hadden we genoeg tijd voor iets anders. Gezien de ligging van Jaisalmer, zijn woestijn safari’s populaire excursies. Wel hadden we vernomen dat het voornamelijk om meerdaagse tochten ging, maar gelukkig was er ook een sun set safari mogelijk. Eerst met een jeep de woestijn in om later met een kameel (eigenlijk een dromedaris) naar een paar zandduinen te gaan.

De jeep reis was niet zo spectaculair, enige bijzondere was de grote leger vertegenwoordiging. Jaisalmer ligt zo’n 120 kilometer van de grens met Pakistan en zoals mogelijk bekend is zijn Pakistan en India alles behalve vrienden. Onze gids gaf aan dat er heel veel militairen in dat gebied zijn, hopelijk houden ze het rustig en vinden ze snel een oplossing.

Uiteraard was het ons, naast de zonsondergang, om de kamelen safari te doen. Erg leuk om op zo’n beest te zitten. Gelukkig was het ook nog veel comfortabeler dan de ritjes op een olifant. (Wie een half jaar geleden had voorspelt dat wij in december 2010 deze zin zouden schrijven hadden we helemaal voor gek verklaard. Je ziet hoe de wereld kan veranderen.) De zonsondergang en de zandduinen waren echt fantastisch; blijft toch altijd weer mooi zo’n ondergaande zon!

Later op de avond hadden we zonder problemen de trein naar Jodhpur gepakt, helaas niet zo veel geslapen. Wel hadden een geluk bij een ongeluk toen we in Jodhpur aankwamen. Als je op je eindbestemming aankomt, maakt niet op welk tijdstip, springen er van alle kanten tuk tuk chauffeurs op je af. Ze willen ons uiteraard graag vanaf het station naar de stad brengen, gemiddeld liggen deze punten zo’n 2 tot 5 km uit elkaar. Vanochtend gebeurde dit ook en na wat onderhandelen hadden we een ritje geregeld. Wel had deze chauffeur in de gaten dat we nog geen hotel geregeld hadden en daarom bracht hij ons naar zijn vriendje, de chauffeur krijgt dan geld van de hotel eigenaar. Omdat toeristen normaal gesproken niet van deze praktijken houden, had onze chauffeur niets gezegd. We hadden hem gevraagd om ons naar de klokkentoren te brengen, dit is een centraal plein waar veel hotels zitten. We zouden vanaf dit plein een hotel gaan zoeken. Onze chauffeur bracht ons naar een ander plein en daar stond toevallig een manager van een hotel, hij was op andere toeristen aan het wachten. Toen we uitstapten vroegen we direct waarom er geen klokkentoren te zien was. De chauffeur was weinig creatief en gaf aan dat deze om 5.30h gesloten was en daarom niet zichtbaar was. We waren allebei half gaar en konden beperkt logisch nadenken en zijn er daarom maar niet moeilijk over gaan doen. (Overdag hebben we toren in het echt gezien en deze kun je onmogelijk ’s nachts even weghalen). Ondanks dat we niet van deze praktijken gediend zijn, hebben we wel een mooie deal met de manager gesloten. Uiteraard kun je weglopen als de kamer te duur of te vies is.

Hij wou ons erg graag hebben en dat hebben we mooi uitgespeeld; we hebben voor een leuke prijs een kamer met een mooie badkamer én warm water (laatste is zeker geen garantie). Daarnaast konden we de kamer direct gebruiken en hebben hierdoor zonder extra kosten nog even lekker tot 9.00h kunnen slapen.

Dergelijk praktijken komen helaas vaker in India voor. Je moet altijd scherp zijn, dus ook om 5.30h na een nacht in de trein te hebben gezeten.

Na een lekker ontbijt hebben we het fort van Jodhpur bekeken, ook weer erg bijzonder. Dit fort had met name mooie kamers. Daarnaast kon je vanaf het fort mooi zien waarom Jodhpur ook wel de blauwe stad heet; veel huizen zijn prachtig blauw geverfd.

Maandag hebben we de stad verder bekeken, het bezoeken van een bazaar blijft erg leuk. Daarnaast is de sfeer in de stad super, heerlijk ontspannen. Heerlijke dag gehad. We gaan Jodhpur vanavond weer verlaten, we gaan vanavond met trein door naar Delhi. Na een zit van ongeveer 13 uur komen we morgenochtend rond 6.30h in hoofdstad van India aan.

Tot dan.

Groetjes,

Lisette en Niels©