De treinreis van Jaipur naar Udaipur verliep, ondanks een paar heftige snurkers, prima; we hebben allebei redelijk kunnen slapen en dinsdagochtend rond 7.00h kwamen we in Udaipur aan. Na een lekker ontbijtje vonden we een fantastisch plekje aan de rand van het meer. Omdat de lokale bevolking (uiteraard alleen maar mannen) deze plek als badplaats gebruiken én omdat we een mooi uitzicht op de stad, het meer en de verschillende eilanden hadden was dit een heerlijk plekje. Ook hier was de waterkwaliteit verre van goed, maar dit weerhield de heren er niet van om het water bij het tanden poetsen te gebruiken of het water te drinken. Ze vonden het totaal niet erg dat we er een uurtje zaten, een aantal heren kwamen zelfs even langs om een praatje te maken. Het was prachtig om te zien hoe ze naast het baden hun ochtendrituelen uitvoerden. Eén man was uitgebreid met zijn yoga oefeningen bezig, andere mannen waren aan het bidden.

Uiteraard heeft de stad nog meer te bieden. Eerst hebben we een mooie tempel gezien. De tempel was bijzonder omdat er veel details in marmer waren uitgehakt. Ook deze stad heeft een groot paleis, zelfs het grootste paleis van Rajasthan, en het was ook één van de meeste bijzondere paleizen die we tot nu gezien hebben. Later op de dag zijn we met een bootje het meer opgegaan. Op twee kleine eilandjes vlakbij de stad zijn twee kleinere paleizen gebouwd (één van de paleizen is nu een luxe hotel en is ooit als decor van een James Bond film gebruikt) en vanaf de boot kon je ze perfect bekijken. Moet heerlijk zijn om een nachtje in dat hotel door te brengen, helaas valt het buiten ons budget. De stad is in het verleden op een perfecte manier rond het meer gebouwd en hierdoor heeft het een fantastische indruk op ons achter gelaten. ’s Avonds zijn we bij één van de betere restaurantjes aan het meer gaan eten. Even voor de zekerheid een beter restaurant en daarnaast hadden we een mooi uitzicht op het paleis. Niet voor niets moet Udaipur één van de meest romantische steden van India zijn.

De volgende ochtend zijn we weer de bergen in getrokken en met de bus naar Mount Abu gegaan. Mount Abu is een klein plaatsje en ligt ongeveer 150 km ten oosten van Udaipur. Omdat het op 1200 meter hoogte ligt is het ook iets kouder dan de rest van Rajasthan. Overdag nog steeds een prima 20 tot 25 graden, ’s avonds koelt het goed af naar gemiddeld ongeveer 2 graden. Even wennen dus weer.

Mount Abu is nauwelijks door de buitenlandse toeristen ontdekt en de mensen die er komen gebruiken het als basis om de omgeving te gaan verkennen. Dit gaan wij ook doen. Samen met een Belgisch meisje dat we in de bus vanaf Udaipur ontmoet hadden, zijn we donderdag onder begeleiding van een gids een wandeltocht in de bergen gaan maken. Van tevoren was gezegd dat er een kans was dat we beren en jachtluipaarden tegen zouden kunnen komen, ze proberen het zo spannend mogelijk te verkopen.

Donderdagochtend rond 7.00h werden we met een taxi opgehaald en na een half uurtje rijden stonden we op de hoogste berg van Rajasthan. We zouden vanaf deze berg afdalen. De berg zelf is ongeveer 1700 meter hoog en dus het zou geen wandeling à la Nepal worden. Het had afgelopen nacht 1 graad gevroren en de Indiërs waren helemaal onder de indruk. Er lag her en der wat vorst op de berg en de gids kon het niet na laten om dit verschillende keren onder de aandacht te brengen. Toen we uitlegden dat er thuis nu iets meer aan de hand was dan een graadje vorst stond hij met grote ogen te luisteren. ‘Witte regen’ had hij zelf nog nooit gezien. Omdat Annelies (onze Belgische reisgenoot) na ongeveer een half uur lopen erg ongelukkig viel en daarbij haar enkel verzwikte, werd de route aangepast. We zijn daardoor iets minder ver geweest. Wel hebben we een fantastische tocht gehad; de gids, Charles, was een perfecte kerel, ondanks haar ongelukkige val was Annelies een erg gezellige meid en daarnaast hadden we een prachtig landschap. Uiteraard is het geen Himalaya, maar het gebied had zijn eigen unieke eigenschappen. Rajasthan heeft ons deze week in beide plaatsen erg positief verrast!

Vrijdag zijn we met een bus naar Jaisalmer gegaan, dit was een bus van ongeveer 10 uur. We hadden eigenlijk gehoopt dat dit een nachtdienst zou zijn. Nachtbussen zijn aanzienlijk minder comfortabel dan de nachttreinen, maar je gaat wel heel efficiënt met je tijd om en daarnaast bespaar we ons een hotelovernachting. Met deze busrit gaan we heel langzaam meer naar het noorden, dinsdagochtend willen we namelijk in Delhi aankomen. In het weekend gaan we naast Jaisalmer ook Jodhpur bezoeken.

Tot dan.

Groetjes,

Lisette en Niels©