Zoals beloofd een verslag van onze trekking in Nepal. En bedankt trouwens voor alle leuke reacties! Leuk dat jullie zo enthousiast mee leven!

We hebben eerst de Langtang trek en aansluitend de Gosaikunda trek gelopen. De eerste tocht brengt ons van Syabrubesi naar Kyanjin Gompa. Via deze tocht kwamen we steeds dichter bij de hoogste bergen van 6.000 tot ruim 7.000 meter. Acht van de top tien hoogste bergen ter wereld liggen in Nepal, we zitten goed om deze bergen te zien. Elke dag liepen we zo’n 10 tot 12 kilometer en beide tochten tezamen hebben we in twee weken tijd zo’n 150 kilometer gelopen. Het was dus flink aanpoten. We hebben fantastische weken gehad, heel veel mooie bergen gezien en leuke mensen ontmoet. Uiteraard was het ook zwaar. Niet alleen het klimmen was erg zwaar ook het omgaan met de hoogte was af en toe een uitdaging. We hebben allebei op verschillende manieren aan de hoogte moeten wennen, hebben zelfs een lichte vorm van hoogteziekte gehad. Gelukkig bleef dat laatste beperkt tot het gebrek aan eetlust.

De tweede tocht, de Gosaikunda trek, was een tocht van extremen. Heel veel mooie dingen gezien, heel veel moeten klimmen en dalen en heel veel slechte wandelpaden gehad.

Tijdens de trek hebben we in hele simpele hotels geslapen. Vaak was er maar één kachel in het pand aanwezig, deze stond in de gezamenlijke eetzaal en hier verzamelden alle gasten zich aan het eind van dag. Dit was onze favoriete plek na het wandelen. Niet alleen was het noodzakelijk om bij de kachel op te warmen, we hebben het verschillende keren erg koud gehad, daarnaast was het dé plek om andere mensen te ontmoeten. We hebben leuke mensen ontmoet.

Persoonlijke hygiëne was in het begin wel even wennen. Een gemiddeld hotel in de bergen heeft maar één toilet (zo’n Frans toilet) en met een beetje geluk een gammele douche (al ontbrak deze ook vaak); solar heated, dus als de zon niet schijnt betekent dit een koude douche. We hebben dus verschillende dagen niet gedoucht en Niels heeft zich maar twee keer kunnen scheren. Tandenpoetsen gebeurde vaak buiten bij een krantje en daar probeerde je ’s ochtends ook te wassen. Op grote hoogte >3500 meter was dit een koude bedoeling.

Wel hadden we gelukkig onze eigen kamer, maar omdat de kamers door flinter dunne muren (vaak alleen een plank) werden gescheiden, leek het als of we in een gezamenlijke slaapzaal sliepen. Snurkte de buurman, had jij pech. En uiteraard hadden we ook van die fantastische Zweedse boxspring materassen, not! Gewoon een houte plank met daarop een ‘ matras’ van schuimrubber. Na een lange dag lopen, kun je dus heerlijk ‘ herstellen’.

Ondanks deze primitieve omstandigheden hebben we een fantastische tijd gehad. De bergen waren fantastisch (we hopen dat de foto’s dit bevestigen), we hebben super weer gehad, de fysieke inspanning en ook de kick om bergen van 4.000 en 5.000 te beklimmen. Daarnaast hebben we nog een nieuw gerecht leren kennen: een Snickers loempia/spring roll of Momo (deze twee zijn ook in een Mars versies verkrijgbaar). Het is wat je denkt dat het is; een Snickers in een krokante loempia verpakking. Een Momo is een lokale specialiteit, gevuld met verschillende zaken als kaas of appel, en is vergelijkbaar met een grote appelflap. Het klinkt heel bizar, maar het was best te eten. Het eten tijdens deze twee weken was, met uitzondering van het ontbijt, goed te eten. Doordat we ’s middags ook vaak warm aten, denken dat we ondanks de inspanningen weinig zijn afgevallen.

Zaterdag gaan we gebruiken om ons kleding te laten wassen, dit is echt nodig! Verder zullen we niet zoveel gaan doen. We hebben wat kleine dingetjes, denk aan blaren en andere wondjes, aan onze voeten opgelopen en daarom gunnen we ons wat rust. Zondag willen we de bus naar Pokhara pakken.

Dit is een kort verslag van onze trip, we hebben ook een langer verslag per dag gemaakt. Mochten één van jullie dit verslag willen lezen is dat uiteraard mogelijk. Stuur ons in dat geval een mailtje of laat een berichtje op de site achter.

Groetjes,

Lisette en Niels©